Page 96 - เอกสารประกอบหลักสูตรเพื่อพัฒนาอาชีพ Re - Skill และ Up - Skill กลุ่มอาชีพเกษตรกรรม
P. 96
92
ชื่ออื่น ๆ เช่น
- ทั่วไป : ขมิ้น
- เชียงใหม่ : ขมิ้นแกง ขมิ้นหยอก ขมิ้นหัว
- กะเหรี่ยง กำแพงเพชร : ตายอ
- กะเหรี่ยง แม่ฮ่องสอน : สะยอ
- ภาคกลาง พิษณุโลก : ขมิ้นชัน
- ภาคใต้ : ขี้มิ้น, หมิ้น
[2] ถิ่นกำเนิดของขมิ้นชัน โดยมีถิ่นกำเนิดในประเทศแถบเอเชียใต้ และเอเชียตะวันออกใต้ ซึ่งไม่ปรากฏ
หลักฐานที่ชัดเจนเกี่ยวกับแหล่งธรรมชาติในสภาพพืชป่า มีข้อสันนิษฐานว่าเป็นพืชปลูกที่เกิดจากกระบวนการ
ผสมพันธุ์ตามธรรมชาติและมีโครโมโซม 3 ชุด ซึ่งเป็นหมันและมีการสืบทอดพันธุ์กันต่อมา โดยวิธีการคัดเลือก
พันธุ์และขยายพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศ ระหว่างขมิ้นชันสายพันธุ์ที่มีโครโมโซม 2 คู่ และ 4 คู่
การปลูกขมิ้นชัน สันนิษฐานว่าเริ่มขึ้นในประเทศอินเดีย และแพร่กระจายไปสู่ประเทศจีนในศตวรรษที่ 7
แอฟริกาตะวันออกในศตวรรษที่ 8 แอฟริกาตะวันตกในศตวรรษที่ 13 และจาไมก้าในศตวรรษที่ 18 ปัจจุบันมี
เขตการกระจายพันธุ์ปลูกทั่วไปในภูมิภาคที่มีอากาศร้อนหรือร้อนชื้นทั่วโลก แหล่งปลูกขมิ้นชันเป็นการค้า
ขนาดใหญ่ของโลก คือ อินเดีย และมีแหล่งอื่นบ้างทางแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งเป็นทั้งผู้ผลิตและผู้บริโภค
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์พืชสมุนไพรขมิ้นชัน
[1]
ขมิ้นชัน เป็นไม้ล้มลุก อายุหลายปี สูง 30 - 95 เซนติเมตร ซึ่งจะมีลักษณะทางพฤกษศาสตร์ ดังนี้
1. เหง้าขมิ้น คือ ลำต้นใต้ดินเรียกว่าเหง้า ซึ่งประกอบด้วยแง่งที่มีลักษณะต่าง ๆ กัน
(ที่มาของภาพประกอบ : http://pharmacy.su.ac.th/herbmed/herb/text/herb_detail.php?herbID=51)
..........................................................
1 ข้อมูลพืชสมุนไพร. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก
http://pharmacy.su.ac.th/herbmed/herb/text/herb_detail.php?herbID=51 (วันที่สืบค้นข้อมูล 23 กรกฎาคม 2564)
2 ถิ่นกำเนิดขมิ้นชัน. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก https://www.disthai.com/16488284/ขมิ้นชัน (วันที่สืบค้นข้อมูล 23
กรกฎาคม 2564)
92